Ośrodkowy układ nerwowy

DEFINICJA

Jedna z dwóch głównych części układu nerwowego u człowieka (drugi to obwodowy układ nerwowy), składająca się z mózgu i rdzenia kręgowego. Jako centrum koordynujące i kontrolujące pracę organizmu, ośrodkowy układ nerwowy przetwarza informacje płynące do i z obwodowego układu nerwowego. Układ centralny składa się z substancji szarej (głównie komórki nerwowe) oraz substancji białej (głównie włókna nerwowe) oraz zawiera ochronny płyn mózgowo-rdzeniowy, mający również działanie ochronne.