Co to jest?
Inne nazwy: Zespół suchego oka, Zespół suchości
Zespół Sjogrena to przewlekła choroba autoimmunizacyjna o nieznanej etiologii, w której dochodzi do powstawania nacieków zapalnych z limfocytów w gruczołach wydzielania zewnętrznego (np.: gruczołach łzowych, śliniankach) oraz zmian zapalnych w wielu narządach i układach.
W zespole Sjögrena ilość i jakość wytwarzanej śliny i łez obniża się, prowadząc do charakterystycznej suchości w ustach oraz suchości gałki ocznej, zwane „zespołem suchości”. Może również dochodzić do wysychania innych błon śluzowych. Chorzy często mają uczucie piasku w oczach, obrzęknięte ślinianki, trudności z przełykaniem i upośledzony zmysł smaku.
Zespół Sjögrena może rozwinąć się u osoby w każdym wieku, jednak choroba w 90% rozpoczyna się u kobiet po 40. roku życia.
Choroba może przybierać postać pierwotną (w 40% przypadków) lub wtórną, kiedy współwystępuje z innymi chorobami autoimmunizacyjnymi, takimi jak toczeń rumieniowaty układowy, zapalenie wielomięśniowe, twardzina układowa lub reumatoidalne zapalenie stawów. U osób cierpiących na zespół Sjögrena częściej niż w ogólnej populacji występują chłoniaki.
Objawy
Do typowego obrazu zespołu Sjögrena należą następujące objawy:
- suchość oczu, uczucie piasku w oczach
- suchość w ustach, problemy z przełykaniem
- nacieki zapalne z limfocytów w badaniu histologicznym
Objawy kliniczne mogą się różnić osobniczo, z tego powodu rozpoznanie zespołu Sjögrena czasami przysparza trudności. Pozostałe objawy, to:
- osłabiony zmysł smaku i węchu
- suchy kaszel
- sucha skóra i wysypki
- przemęczenie
- ból stawów
- ból mięśni
- drętwienie lub mrowienie dłoni lub stóp
- ból języka lub gardła
- obrzęk ślinianek
- suchość pochwy
Badania
Istnieje kilka badań służących do rozpoznania zespołu Sjögrena, m.in.:
Badania krwi:
- podwyższone stężenie gammaglobulin (80%)
- krioglobuliny (30%)
- przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) - wynik dodatni,
- czynnik reumatoidalny (RF) - często dodatni,
- przeciwciała charakterystyczne dla zespołu Sjögrena: anty-SS-A (anty-Ro) i anty-SS-B (anty-La) - zwykle dodatnie.
- leukopenia (10%)
- niedokrwistość (25%).
Badania okulistyczne:
- Test Schirmera– służy do oceny wydzielania łez przy użyciu paska jałowej bibuły filtracyjnej, prawidłowo długość odcinka bibuły nawilżonego łzami po 5 min wynosi powyżej 5 mm, w przebiegu zespołu Sjögrena wynik może wynosić nawet poniżej 5 mm po pięciu minutach
- ocena stanu rogówki (np. z różem bengalskim) – służy do oceny stanu rogówki
Ocena ilości wydzielanej śliny:
- Test Saxona – pacjent przez 2 minuty żuje kompres z 4 warstw gazy (o wymiarach 5×5cm), prawidłowo ciężar kompresu powinien się zwiększyć o conajmniej 2,75g
Badanie histologiczne – badanie wycinka gruczołu ślinowego, w celu oceny liczby nacieków zapalnych z limfocytów
Badania obrazowe
- Sialografia - nieregularne rozszerzenia i zwężenia przewodów ślinianek( obraz kwiatu wiśni)
- Scyntygrafia ślinianek - opóźniony wychwyt znacznika, jego zmniejszone stężenie i wydalanie
- USG – w celu oceny wielkości i budowy ślinianek, wykrycia torbieli i powiększenia węzłów chłonnych
Leczenie
Stosuje się leczenie objawowe. Wysychanie spojówek leczy się sztucznymi łzami, lekami pobudzającymi wytwarzanie łez lub płynami nawilżającymi spojówki. Suchość w ustach można zmniejszyć pijąc często wodę małymi porcjami lub żując gumę w celu pobudzenia wydzielania śliny, a także można zastosować preparaty „sztucznej śliny”. Objawy zapalenia stawów leczy się aspiryną, paracetamolem i innymi niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi. Niekiedy konieczne jest włączenie leków immunosupresyjnych i glikokortykosteroidów.
Pytania i odpowiedzi
Źródła
Linki do stron obcojęzycznych:
Sjogren's Syndrome Foundation
National Institute of Neurological Disorders and Stroke: Sjogren's syndrome information page
MedlinePlus Medical Encyclopedia: Sjogren syndrome
American Autoimmune Related Diseases Association
American College of Rheumatology: Sjogren's Syndrome