„Pani/Pana wyniki nie mieszczą się w przedziale referencyjnym", mówi Twój lekarz, podając Ci kartkę papieru, zapisaną cyframi i dziwnymi oznaczeniami. Twoje serce zaczyna galopować w stresie, myślisz, że jesteś naprawdę chory. Jednak, co to stwierdzenie oznacza? Czy powinieneś się zmartwić? Odpowiedź jest krótka: wyniki niemieszczące się w przyjętych przedziałach, są sygnałem, iż potrzebne jest przeprowadzenie dodatkowych badań.

Wyniki badań i wszystkie dane medyczne mogą być zrozumiane, kiedy wszystkie części zebrane są w jedną całość. Weźmy jako przykład jeden z łatwiejszych medycznych wskaźników - tempo bicia Twojego serca. Możesz sprawdzić swój puls teraz, przykładając palce do tętnicy i licząc przez minutę. Większość z Was, wie zapewne, że przeciętne tempo bicia ludzkiego serca, wynosi średnio 70 uderzeń na minutę. Skąd ta informacja? Wiemy to na podstawie badań pulsu, przeprowadzonych na milionach ludzi.
Prawdopodobnie wiecie również, że puls osób, które systematycznie biegają, lub w inny sposób dbają o swoją kondycję fizyczną, może być wydatnie niższy. Tak, więc puls 55 uderzeń na minutę, też uznajemy za "normalny". Teraz wyobraź sobie, że podchodzisz pod górę. W tym wypadku Twój puls wynosi około 120 uderzeń. Takie tempo byłoby uznane za zdecydowanie za szybkie, w przypadku stanu odpoczynku, jednak podczas aktywności fizycznej jest to tempo najzupełniej normalne.

Tempo bicia Twojego serca, podobnie jak inne obserwacje medyczne, musi być rozpatrywane w danym kontekście. Rozpatrywanie danej obserwacji, czy wyników badania bez wzięcia pod uwagę kontekstu, jest bezużyteczne i bez sensu. Aby zrozumieć, jaka jest Twoja „norma”, lekarz, musi wiedzieć, jakie jest przeciętne tempo bicia serca ludzi w Twoim przedziale wiekowym, jakie uprawiasz sporty i czy uprawiałeś je tuż przed badaniem.

Interpretacja wyników każdego badania laboratoryjnego związana jest z porównaniem wyników pacjenta, z " przedziałem referencyjnym" (ang. reference range - jest dziś terminem opisowym).